Glæpalýður.

Nú Þíða eingin vettlingatök,þetta er bara skríll og þetta á ekkert skylt við mótmæli.

Tveir lögreglumenn slasaðir

Mjaltastrákar í ham.

Segjum sem svo að upp úr slitni hjá ríkisstjórnaflokkunum 2..á er það á valdi forsetans hver fær umboð til að mynda aðra stjórn fram að kosningum.Þetta er ekki ákveðið í fjósinu með rauðgrænum.

Það er ekkert til sem heitir millihlutastjórn,annað hvort er ríkisstjórn eða utanþingsstjórn,eða þá kóka kóla stjórn sem hér var einu sinni við völd.

Vill verja minnihlutastjórn falli

Rithöfundurinn/veislustjórinn og nú!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hagfræðingur? Einar Már er nú einn af fyrrverandi veislustjórum auðvaldsins.En augljóslega búinn að gleyma því,því þá voru dagar víns og rósa.Þeir sem fara fyrir mótmælum velja vel framsögumenn sína.Það fá nefnilega ekki allir að koma fram hjá Herði Torfa,bara þeir sem eru í elítunni.Það er nú einu sinni þannig að allt ástand verður alltaf einhverjum til framdráttar og menn nýta það vel nú,og skiptir ekki máli hvort það er almenningur eða stjórnvöld.Skoðið sölutölur listamanna sem hafa verið áberandi í umræðunni,fyrir þessi jól miðað við jólin á undan.Eins dauði er alltaf annars brauð og það nýta menn sér út í ystu æsar nú.

Kryddlegin Baugshjörtu

Raddir fólksins?Ekki mín rödd.

Því miður hefur Herði Torfasyni algjörlega mistekist með þessar mótmælaaðgerðir sem hafa breyst í skrílslæti ofbeldi og skemmdarverk.Þarna er listamannaelítan í fararbroddi ásamt vinum og ættingjum.Eru það raddir fólksins?Nei.Auðvitað er maður ekki sáttur við þetta ástand en svona aðgerðir eru ekki okkur til framdráttar.Að draga svo börn og unglinga inn í þetta sýnir hversu mikil ábyrgð þessa fólks er.Allt í einu vita rithöfundar allt um hagfræði,menn sem eru búnir að vera á spenanum meira og minna í formi listamannalauna.Hvernig hefur svo þessi hópur hugsað sér framhaldið?Fyrir mér og mjög mörgum sem ég heyri í er þetta sorgleg sýndarmennska og athyglisþörf.

Mótmælaróður hertur

Gleðilega Jólahátíð.

Óska bloggvinum og öllum þeim sem hingað rata inn gleðilegra jóla.

                     Jólakveðjur úr sveitinni

Jonni Gegg ahhhha

Hvernig væri nú að nota skinsemina frekar en hefndarþorstann?Vá á að stoppa þessa 2 eða 3 miljarða?þetta er nú bara brot af veltu Baugsmanna.Og burtséð frá öllu hefur verslun þeirra hér Bónus verið verslun láglaunafólks sem ég veit að Jonni Gegg getur ekki undirboðið,nema setja sig á hausinn og ganga í Framsókn.

Hyggst stofna lágvöruverðsverslun

Jólasveinar kreppunar.

Jólasveinavísur

1.
Glitnisgaur kom fyrstur,
gráðugur í öll bréf.
Hann laumaðist í vasana
og lék með fólksins fé.

Hann vildi sjúga þjóðina,
-þá varð henni ekki um sel,
því greyið var sko afæta,
-það gekk nú ekki vel.

2.
Björgúlfsaur var annar,
með gráa hausinn sinn.
-Hann skreið úr skipi hafsins
og skaust í bankann inn.

Hann faldi sig í Rússlandi
og froðunni stal,
meðan bjórmeistarinn átti
við Yeltsín gamla tal.

3.
Bjármann hét sá þriðji,
böðullinn sá.
Hann krækti sér í milljarða
þegar kostur var á.

Hann hljóp með þá til Noregs
en hirti ekki um sjóðina,
sem féllu hver af öðrum
við sjáum núna slóðina.

4.
Sá fjórði, Bændasleikir,
var fjarskalega sljór.
Og ósköp varð hann leiður,
þegar bankadruslan fór.

Þá þaut hann eins og Welding
og þotuna greip,
og flaug með henni í London
því krónan var svo sleip.

5.
Sá fimmti Smárasnefill,
var skrítið fjármagnsstrá.
-Þegar hinir fengu í nefið
hann barði dyrnar á.

Þeir ruku’upp, til að gá að
hvort gestur væri á ferð.
Þá flýtti’ ann sér að pokanum
og fékk sér góðan verð.

6.
Sá sjötti Sigjónárna,
var alveg dæmalaus.-
Hann framundan rústunum
rak sinn ljóta haus.

Þegar fólkið vildi skýringar
á auralausum reikningum,
hann slunginn var að afsaka
og skyldi ei neitt í hlutunum.

7.
Sjöundi var Heiðarmár,
-sá var sjaldan sýndur,
ef fólkið vildi tal af ‘onum
hann var alltaf týndur.

Hann var ekki sérlega
hnugginn yfir því,
þó þjóðarskútan maraði
þá hálfu kafi í.

8.
Baugabur, sá áttundi,
var skelfilega þver.
Hann hluta keypt’af bönkunum
með hluta úr sjálfum sér.

Svo lánaði hann sér milljarða
og yfir öðrum gein,
uns stóð hann á blístri
og stundi og hrein.

9.
Níundi var Nógafaur,
næmur á fé og snar.
Hann hentist út um heiminn
og hluti keypti þar.

Á enskum bita sat hann
í símaleik
og át þar hluti drjúga,
enga Breta sveik.

10.
Tíundi var Skallakjaftur,
tungulipur mann,
sem hamaðist á landslýð
og æsti upp hann.

Ef vammlegt var hvergi
né ósiðlegt að sjá,
hann oftast nær seinna
í það reyndi að ná.

11.
Ellefti var Stjórnaskelfir
-aldrei fékk sá kvef,
og hafði þó svo hláleg
og heljarstór eyru og nef.

Ef fnyk af féhyggju
ekki hann fann,
þá léttur, eins og reykur,
lyktina upp spann.

12.
Sólráður, sá tólfti,
kunni að spinna vef.-
Hann þingmannasveitina
sveigði í kosningaþref.

Hann krækti sér í fylgi,
þegar kostur var á.
En stundum reyndist enginn
akkurinn hans þá.

13.
Þrettándi var Kreppugeir,
-þá var komið kvöld,
alltaf kom hann síðastur
á bankahrunsöld.

Hann blekkti litlu börnin sín,
sem mótmæltu prúð og fín,
og trítluðu um bæinn
með spónaspjöldin sín.

Mistök að treysta lánastofnunum fyrir hag hluthafa.

Mesti seðlabankastjóri allra tíma,Alan Greenspan var óspart lofaður og hælt um allan heim er hann var seðlabankastjóri USA.Í dag þarf hann að svara fyrir störf sín frammi fyrir fulltrúadeild Bandaríkjaþings.Mestu mistök hans voru lágir stýrivextir.Þegar netbólan svokallaða sprakk 2001 með miklum hvelli,lækkaði Greenspan stýrivexti hratt og mikið.Enda jafnaði Bandaríska hagkverfið sig fljótt á hruninu.Þessar vaxtalækkanir bjuggu til en stærri blöðru:Fasteignablöðruna sem sprakk í fyrra sem er í raun upphafið að heimskreppuni.Ekki hvarlaði að honum að áhætta væri of lágt verðlögð og að áhættusækni gæti breytt lánsfjárþurð í kreppu það sem meginóttinn snerist um skort á greiðslugetu.Hann hafði vald til þess að stoppa þessi glórulausu útlán sem svo knúðu áfram aukningu í undirmálslánum.Og svo mætti lengi telja.Svo er verið að tala um Davíð.

Frá hvaða flokki eru þessir?

Varaformaður bankaráðs Seðlabankans ?

Formaður Fjármálaeftirlitsins ?

Bankamálaráðherra ?

Formaður Viðskiptanefndar Alþingis ?

SVAR:Samfylkingu. Sem utanríkisráðherra hefur Ingibjörg steinsofið.Hún eins og svo margir aðrir,bæði hér innan lands og utan,vissu hvert stefndi um síðustu áramót.Nú keppast Ingibjörg,Össur og svo Þorgerður Katrín um það!Hvað hver má segja og hvenær,hvað eigi að gera og hver eigi að gera það,hver sé sökudólgur.Hvað eru þessir flokkar að gera saman í ríkisstjórn,ef allt er ómögulegt jafnt innan sem utan þeirra raða?Skil heldur ekki hvað fullorðið fólk er að láta teyma sig niður á Austurvöll til að mótmæla timburmönnum síns eigins fyllerís.Þetta er álíka gáfulegt og ef slökkvilið,Lögregla og fulltrúar tryggingarfélag mættu á brunastað til að þjarka um það hver væru upptökin að eldinum og hver bæri þá ábyrgðina,en á meðan brynni húsið.Til að leysa þetta ástand þarf vinnufrið og samstöðu,ekki hróp og köll.

Samfylking með langmest fylgi

Bjössi.ekki svo vitlaus!

Björn Ingi Hrafnsson skrifar:

Það er ekki ofsagt að halda því fram að íslenska þjóðarskútan hafi tekið niður á ókunnu skeri af stærri gerðinni og sé þar pikkföst. Við erum sem þjóð stödd á strandstað og ekki er útlit fyrir háflóð alveg á næstunni.

Okkur er sagt að næst geti það hugsanlega komið eftir tíu daga, eða í þann mund sem stjórn Alþjóðagjaldeyrissjóðsins kemur næst saman í Washington. Hvort sú hjálp reynist okkur nægileg verður tíminn einn að leiða í ljós, en margir telja þó að hjálp úr fleiri áttum verði einnig að koma til.

Hvernig gat þetta gerst? Von er að spurt sé. Svarið er heldur ekki augljóst. Jafn víst er að engum einum eða tveimur er hér um að kenna. Þótt það virðist ódýr skýring og langt í frá fullnægjandi, er engu að síður staðreynd að hér fer saman mikil óheppni, of mikið kapp, of lítil fyrirhyggja, töluverð vitleysa og of mikið stolt. Sem er slæmur kokteill, eins og komið hefur í ljós.

Við erum óheppnir, Íslendingar, að því leyti að fjármálakreppa er komin upp í heiminum af óþekktri stærðargráðu. Stærstu fjármálastofnanir veraldar róa lífróður og eigið fé margra þeirra er horfið. Víða er verkefni ríkisstjórna að dæla inn fjármagni í súrefnislaus hagkerfi og koma með nýtt fjármagn til að koma í veg fyrir gjaldþrot jafnvel sterkustu banka. Óheppni Íslands felst í því hversu framarlega það var í röðinni og hversu veikburða það reyndist þegar á hólminn var komið. Stjórnarherrarnir, bæði í forsætisráðuneytinu og Seðlabankanum, höfðu þvert á móti sagt okkur að eigin mynt væri okkar styrkleiki. Heyr á endemi. Íslenska krónan dró þjóðina með sér í fallinu og Seðlabankinn reyndist vanmáttugur lánveitandi til þrautavara þegar á reyndi.

Við vorum of kappsöm, fórum of geyst og súpum nú seyðið af því. Ekki bara útrásarvíkingarnir sem töldu sig hafa fundið vísdóminn eina í viðskiptum, heldur líka við hin sem fannst gaman í veislunni og gott að þurfa ekki lengur að eiga fyrir hlutunum. Met í fjölda flatskjáa á hvert heimili var ekki endilega það heimsmet sem að var stefnt.

Við sýndum ekki næga fyrirhyggju, þótt margir hafi sagt okkur að íslenska krónan myndi gefa eftir. Okkur var sagt: Íslensk króna þýðir að við þurfum ríflega þúsund milljarða í gjaldeyrisforða. Það var blásið út af borðinu og við vorum of stolt til að viðurkenna að krónan gengi ekki lengur. Og nógu vitlaus til að láta stundarhagsmuni einstakra stjórnmálaflokka og stjórnmálamanna koma framar þjóðarhag í þeim efnum.

Allt eru þetta mistök sem liggja fyrir. Þau verða ekki aftur tekin. Við berum hér öll sök, mismikla að vísu. Þeir sem gerðust brotlegir við lög, verða að svara til saka. Þeir sem brugðust okkur sem þjóð á ögurstundu verða líka að standa gjörðum sínum reikningsskil. Gleymum ekki að skipstjórinn er sjaldnast aðalmaðurinn á strandstað, né heldur flugstjórinn þegar hörð brotlending er niðurstaðan.

En við skuldum börnunum okkar að gefast ekki upp þótt á móti blási. Látum reynsluna frá því í október árið 2008 okkur að kenningu verða. Göngum hnarreist til framtíðar, vinnum saman að lausn mála með öðrum þjóðum og sleppum öllum hugmyndum um að íslensk þjóð sé öðrum fremri eða betri. En gleymum heldur ekki þeirri staðreynd, að það er margt í okkur spunnið sem einstaklingar og sem samfélag og að meginstyrkurinn felst í samstöðu á ögurstundu og samhug þegar á reynir.